Eind jaren negentig; net verhuisd naar een hemeltergend inspiratieloze vinex wijk in Tilburg. Voortuintjes recht uit de tuincentrum-brochure: griekse vazen, grindtegels en buxussen in de vorm van knaagdieren, dat werk.
Ik was negentien en moest dringend maar de kapper. Om de hoek zat Arjan, de enige kapperszaak van Reeshof Noord. Een kleine zaak, soort van uitgebouwde garage,met links bij het raam een zithoekje voor de wachtenden: over het algemeen sjachrijnige plat pratende Tilburgers , klagend over het weer en Willem II. Een assistente die druk heen en weer rent met opgeveegd haar en lege koppen koffie. Tijdens het knippen vroeg Arjan wat me bezig hield. ‘Saxofoon spelen’ antwoordde ik.
Hij keek op, in zijn ogen een vreemde glinstering, riep uit: “wacht effe!”, en rende naar boven. De nog wachtende klanten keken raar op van hun ‘Party’ en ‘Shownieuws’.
Hij kwam terug met een stapel cds. ‘Moet je dit horen!’,en zette de Count Basie big band met Frank Sinatra op.’I’ve got you under my skin’ galmde door Reeshof-Noord, Sinatra zong met verve en swung, begeleid door de blazers ritmesectie van Basie ,live from ’the Sands, Las Vegas. ‘Komt die trombone solo!’ Riep Arjan. Inmiddels waren de wachtende klanten morrend vertrokken en draaide de kapper de ene na de andere fantastische jazzplaat. Stanley Turrentine, James Moody, Stan Getz, alles op hoog volume. ‘Die komen wel weer terug’ gilde hij boven de muziek uit. Leek mij ook, hij was de enige kapper in de wijde omtrek. ‘Nog een koffie?’. Hij sloot de zaak en we luisterden de hele middag naar jazz. Even waanden we ons niet in een kapperszaakje in een saaie nieuwbouwwijk maar zaten we aan een tafel voor het podium van de nachtclub van the Sands, zo dichtbij was Frank Sinatra die middag.

https://www.youtube.com/watch?v=gw_9JI7oBkk